Foto: Photonews
Stephanie Planckaert heeft in de podcast De Muttis opvallend eerlijk verteld over een thema dat bij veel ouders herkenbaar klinkt. Ze praat er over de balans tussen tijd voor het gezin en tijd als koppel, en hoe moeilijk ze het vindt om die grens te bewaken.
“In twintig jaar zijn we één keer drie dagen weggeweest”
Stephanie vertelt dat zij en haar man Christopher vrijwel nooit zonder de kinderen op vakantie vertrekken. “Ik en Christopher zijn maar één keer op vakantie geweest zonder de kinderen,” zegt ze. Hoewel ze vaak tegen elkaar zeggen dat ze dat meer zouden moeten doen, blijft het vooral bij plannen. “Hoeveel keer we dat zeggen… ‘We gaan nog eens samen weg, schat.’ ‘Ja, schat, we gaan nog eens weg.’”
Als ze terugkijkt op de voorbije twintig jaar, beseft ze hoe uitzonderlijk die ene trip eigenlijk was. “In die twintig jaar dat we ouders zijn hebben we dat één keer drie dagen gedaan.” Het toont hoe sterk hun leven rond de kinderen draait en hoe moeilijk het is om ruimte te maken voor zichzelf.
“Het probleem ligt meer bij mij”
Opvallend is dat Stephanie de schuld niet bij omstandigheden legt, maar bij zichzelf. “Ik zou de hulp van mijn familie kunnen inroepen. Het ergste is dat die dat ook heel graag zouden doen.” Ze haalt aan dat haar ouders al eerder met plezier hebben opgepast toen goede vrienden in het buitenland trouwden. Toch blijft loslaten een grote uitdaging. “Het probleem ligt meer bij mij. Ik vind het moeilijk om het allemaal los te laten.”
Het gaat niet alleen over zorgen, vertelt ze, maar vooral over een emotionele drempel. “Om die zo lang achter te laten, ook al zijn die oud. Gewoon… de kleinste is er nog.” Dat laatste zinnetje klinkt zacht en tegelijk veelzeggend: hoe volwassen haar oudste kinderen ook zijn, als moeder voelt ze nog altijd die drang om dicht bij hen te blijven.
Lees ook: Stephanie gaat los: “Zo erg dat daar zo smerig over gedaan wordt”
“We genieten daar samen toch keihard van?”
Christopher probeert haar soms te overtuigen om wél die stap te zetten. “Mijn man zegt dat ook tegen mij: ‘Komaan, is dat nu zo erg? We genieten daar samen toch keihard van?’” Maar zelfs dat neemt de twijfel niet weg. Stephanie geeft toe dat het een kwestie is van loslaten, leren vertrouwen en durven kiezen voor tijd met z’n tweeën.
Herkenbaar voor veel ouders
Het fragment uit de podcast raakt duidelijk een gevoelige snaar. Veel ouders herkennen de struggle tussen zorg, verantwoordelijkheid en zelfzorg. Met haar openheid toont Stephanie dat zelfs in een warm en hecht gezin, de kunst van loslaten soms de moeilijkste oefening blijft.
