“Special Forces is geen spelletje. Het is afzien, breken en opnieuw rechtstaan. Voor mij was het een traject van kwetsbaarheid en kracht,” schrijft Nono op zijn Instagram. Ondanks een scheenbeenblessure koos hij ervoor om het avontuur aan te gaan en bereidde hij zich maandenlang voor op de fysieke en mentale uitdagingen.

Hij geeft toe dat het zwaar was, maar kijkt er met trots op terug. “Ik wist dat het zwaar zou worden, maar toch ben ik blij dat ik de strijd ben aangegaan. De ervaring was keihard, maar tegelijk prachtig.”

In zijn bericht bedankt Nono ook de makers en zijn mederekruten. “Bedankt aan de crew en mijn mederekruten. Jullie maakten dit onvergetelijk,” klinkt het.

Volgens hem heeft de deelname hem sterker gemaakt: “Ik lig eruit, maar ik neem iets mee dat me sterker maakt voor de rest van mijn leven.”

Zijn familie reageerde meteen trots op zijn woorden. Zus Zita noemde hem “mijn favoriete rekruut”, terwijl mama Valerie De Booser benadrukte hoe veel moed en kracht hij had laten zien.

Met zijn eerlijke terugblik toont Nono Wauters dat ‘Special Forces’ niet alleen een televisieprogramma is, maar voor de deelnemers ook een intense ervaring die hen blijvend tekent.