"Ik dacht toen: ik ben alles kwijt", vertelt Stan Van Samang. Zijn vrouw, zijn kinderen, zijn optredens, zijn tv-werk, zijn vrienden... "Al wat ik het liefst zag of het liefst deed was toen weg."

"Dat is een verschrikkelijk gevoel. Je kan zeggen: het is zelf gezocht. Dat is ook zo, maar dat maakt het niet minder erg. Toen heb ik gesnapt dat mensen soms zo diep kunnen zitten dat ze geen uitweg meer zien."

"Ik ga niet zeggen dat ik dat gevoeld heb, maar ben wel dichtbij het gevoel geweest", verduidelijkt hij. Intussen gaat het weer goed met hem, maar het gevoel zal nooit helemaal verdwijnen.

Stan zou het graag allemaal achter zich laten, maar beseft dat het iets is dat hem zijn hele leven zal blijven achtervolgen. "Er komt een nieuwe storm aan", weet hij. "Er komt een proces en alle kranten gaan weer vol staan."

Hij vond het echter enorm belangrijk om klacht in te dienen. "Dat is aandacht die je niet meer wilt, maar toch vond ik dat ik het mest doen. Ik ben heel dom geweest, maar heb niks strafbaars gedaan. Er zijn er die dat wél gedaan hebben. Ik kon dat niet zo laten."